Voor vandaag hadden we een duidelijk plan; we gingen de stad Kӧln bezoeken. De jongelui werd gevraagd om 10:30 uur klaar te staan voor vertrek. Helaas is het de leiding niet gelukt, dit kwam door de langzaam doorlopende koffie.
Maar goed, zonder koffie geen dag. Femke, Ellen en Silke hielden zich alleen maar bezig met de vraag of er in Kӧln wel een Primark was. Jawel! Deze was er…. Hij gaat over 3 dagen open! Dit was niet het antwoord waar zij op wachtte.
De jongelui werden weer verdeeld over de auto’s en zijn we vertrokken. Onderweg hebben we zo hier en daar nog wat stil gestaan, omdat de plannen (het reizen met de trein) gewijzigd werden en de verschillende auto’s elkaar weer terug moesten vinden. Tijdens het rijden was de Stam op zoek naar een goed doelwit voor hun waterkanon, onder groot vertier van de rest. Gelukkig kwamen zij een onschuldige vrouw met een hondje tegen waarop zij hun waterstraal konden richten. Ondertussen swingden Aik, Paul en Mike bij Marion in de auto op de Gay top 100. Paul gaf aan dat zijn vader niet naar deze muziek luistert, dat verbaasde ons niets.
Voor Kӧln kozen wij voor een transferium, zodat wij met het openbaar vervoer naar de stad konden gaan. De bestuurster van de tram gaf aan dat wij direct in konden stappen en in de tram konden betalen. Zo gezegd, zo niet gedaan. In de tram bleek dat wij de €70,- die wij moesten betalen, alleen in muntgeld of met de chip konden betalen. Helaas hadden wij alleen een pinpas bij ons. Dus zo hadden wij vandaag alweer €70,- verdiend en gingen wij, met goede hoop, verder.
Eenmaal in de stad ging iedereen in zijn/ haar eigen patrouille uiteen. Iedere patrouille kreeg €20,- mee om friet of iets dergelijks te eten. Na 3 uur zouden wij weer verzamelen voor de terugreis.
De Lijdingx waren nog maar net op weg of zij werden al geïnterviewd door de plaatselijke tv omroep. De vraag die hen werd voorgelegd was; “ Wat vinden jullie van het verbod van auto’s in de binnenstad van Kӧln, met uitzondering van buitenlanders.” Camille en Axel deden beiden een poging om serieus antwoord te geven waarin zij elkaar finaal tegen spraken. Daarna vertrokken de Lijdingx weer, de cameraploeg in volledige verwarring achter gelaten.
Om 16:15 uur verzamelde iedereen zich weer op de afgesproken plek. De Lijdingx hadden de Dom bekeken, koffie gedronken op het terras en een ijsje gegeten. Aik heeft zichzelf een groot zakmes cadeau gedaan. Wat de Roverscouts hebben gedaan is een volledige mysterie gebleven. Wat zij wel vertelden, was dat zij Chinees hadden gegeten. Maar of zij daar 3 uur over hebben gedaan? De Explorers hadden voornamelijk gewinkeld. Ellen heeft nieuwe schoenen gekocht, net als Jeffrey. Jelco had een nieuwe trui aangeschaft en een nieuwe armband. Wat de Scouts hadden gedaan bleef ook wat vaag. Wel vertelden zij dat ze Berliner bollen hadden gegeten en patat. Paul had in de Lego winkel een nieuwe beker voor zichzelf gekocht.
Na het ritje met Metro (wel betaald dit keer), gingen wij in groepjes met de auto terug uiteen. Later bleek dat we beter samen hadden kunnen rijden, want ongeveer iedereen was verkeerd gereden. Ook bleek ‘de baan niet vrij’ te zijn, er lag een kapotte autoband op de snelweg die maar net ontweken kon worden door Krijn (met Petra, Jeffrey en Jelco) en Marion (met Aik, Paul en Mike) met een spectaculaire manoeuvre. Na wat file hier en daar (de baan bleek nergens vrij), kwamen wij bij ons thuishonk; de Lidl. Doordat niet iedereen op tijd bij de Lidl kon zijn, hebben de Lijdingx besloten eten te halen voor op de BBQ.
Rond 19:30 uur kwamen wij terug op het kampterrein, waar een poging gedaan werd om te BBQ-en. De Scouts probeerden de BBQ aan te krijgen met een deobus. De Roverscouts kozen voor de makkelijke weg, de pan. De Lijdingx hebben flinkt gepompt met de luchtbedpomp om de BBQ aan te krijgen. Het leek wel of het meer geregend had op het kampterrein, dan in Kӧln.
De Explorers hadden gisteren aangegeven een programma te willen verzorgen voor vanavond. Uiteindelijk wordt er nu (22:45 uur) een potje Dodendestraal gespeeld op het voetbalveld. Iedereen is in de benen en zorgt ervoor dat hij/zij warm blijft. Dit mag ook wel tijdens deze klamme avond. Ook deze avond lijkt weer te leiden tot een fantastische kampdag. Tot morgen!
Update:
In de nacht hebben de Roverscouts met wat stamleden en Lijdingx een spannend tripje gemaakt naar een leegstaande flat. Het idee was om deze, ongezien, binnen te dringen en daar eens een kijkje te nemen. Er was niet echt een voorbedacht plan en waarschijnlijk heeft dit ervoor gezorgd dat het niet helemaal vlekkeloos verliep. Ze waren nog maar net onder en over het hek geklommen, toen zij al gezien waren door iemand in het huis ernaast. Aangezien zij niet graag een gesprekje wilden voeren met de Duitse politie (we hadden immers kennis gemaakt met de Duitse manier van communiceren), hebben zij direct het terrein verlaten. Terug op het kampterrein dronken zij nog een biertje bij het kampvuur tegen de schrik, dit hadden ze wel verdiend. Morgen een nieuwe kans?
