Ardennenkamp 2010 dag5
Een nieuwe ochtend breekt aan, gesnurk en gerochel klinkt vanuit de leidingtent en rust overheerst deze morgen.
Het opstarten gaat toch wel erg langzaam vandaag en iedereen voelt de 12,5 kilometer van de dag ervoor nog. Heel voorzichtig zoeken de eersten van de leiding de sanitaire ruimte op waar complete rust overheerst, alle kids liggen nog in hun slaapzak te ronken.
Voordat er überhaupt stemmen van kinderen klinken is het al 10:30 uur en het duurt nog langer voordat ze gaan bewegen, voordat er kinderen over het veld sjokken is het 11.30 uur.
Ook zijn ze zich gaan wassen en douchen en maken zich op voor een ontbijt om zich dan volledig in een nieuw avontuur te storten.
Het is zoals vaker deze week grijs en grauw en verbetering hangt zeker niet in de lucht, dus ook deze dag kiest de leiding voor een veilig programma.
Voordat alle kinderen en alle leiding de hele zaak op de rit hebben is de middag al aangebroken en als we nog wat van de dag willen maken moeten we toch echt snel gaan.
We besluiten naar de grotten van Remouchamps te gaan, iets wat we voorgaande jaren stiekem ook al op het programma wilden hebben.
Iedereen rijdt weg van de camping en dit keer zonder omwegen naar Remouchamps waar we de auto parkeren en opzoek gaan naar de grotten. Deze zijn snel gevonden, we kopen toegangskaartjes en we wachten tot we met een groep naar binnen mogen.
Na een kwartiertje wachten mogen we dan eindelijk naar binnen, in totaal zijn we met een groep van ongeveer 40 man.
We worden opgewacht door een gids die ik maar even voor het gemak Jean-Michel noem, omdat hij er als zo één uitzag en al zeker zo klonk.
Het was zeer mooi in de grotten en erg fascinerend, alle kinderen luisterden aandachtig naar Jean-Michel (de gids) over wat hij wist te vertellen over al dat steen.
Er werd verteld over verkalking van steen maar natuurlijk ook over stalagmieten en stalactieten en over hoe deze ontstonden.
We vervolgden onze route met de nodige interessante verhalen maar ook met de nodige Belgische humor van onze gids, die toevallig zijn neef ook had meegenomen die klaar stond met twee bootjes om de tweede helft van de route te vervolgen.
Iedereen zocht een plekje in de boot en we voeren zo tussen en onder de rotsen door, regelmatig moest er gebukt worden maar iedereen kwam ongeschonden uit de strijd.
Aan het eind van de rit stapten alle kids voldaan uit de boot iedereen vond het een spannende en leuke onderneming. Bij de uitgang van de route nam Jean-Michel met een glimlach zijn fooi in ontvangst en zo waren er ineens veel tevreden mensen aan het eind van de route.
Nadat we de tocht in de grotten hadden afgerond was er tijd over en besloten we een kijkje te nemen in Coo. Hier zijn natuurlijk de watervallen van Coo te vinden maar ook Plopsaland.
Voor de leiding genoeg reden om ook hier even een kijkje te nemen, de watervallen zijn vrij snel gezien. De leiding zoekt ergens een kop koffie terwijl de kinderen Plopsaland gaan verkennen.
Bij de tweede kop koffie staan de kids ineens weer voor onze neus, veel vroeger dan afgesproken. Plopsaland ging sluiten. Bliksem!
Alle kids weer in de auto en op zoek naar een supermarkt, een Lidl wel te verstaan. In de buurt van Stavelot vonden we er inderdaad weer één.
Zoals elke dag kregen de kinderen een budget voor het avondeten, ondanks het weer was er besloten om te gaan barbecueën. De nodige inkopen werden gedaan om vervolgens terug te keren naar de camping.
Barbecues werden aangestoken en het vlees kan erop, geduld was een vereiste. Voor diegene die dat niet hadden was de koekenpan een uitstekende tweede optie.
Iedereen had voldoende gegeten en ondanks het weer had iedereen een leuke dag gehad en was iedereen tevreden.
De leiding nipt voor het laatst deze week aan een Belgisch biertje, want morgen mogen we weer richting huis.
Want je weet het… Er is een tijd van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu gekomen.