Welpenkamp 13 december

 Terwijl de welpen bezig zijn met dit spel, krijgen we bezoek van de kerstman. De kerstman kwam alleen zonder kerstboom, kerstversiering of wat dan ook. Geen nood echter, we krijgen van de kerstman de opdracht maar eens te gaan zoeken in het bos. Daar staan 2 houthakkers die hij vanmiddag heeft geappt ( ja ja, die kerstman gaat ook met z’n tijd mee) om een kerstboom te regelen.

Zo gezegd, zo gedaan. De welpen gaan het bos in, op zoek naar 2 houthakkers. Warempel, de houthakkers worden gevonden. Helaas, de houthakkers zijn nogal verstrooid, want de ene zou onthouden waar de auto staat, terwijl de andere zou onthouden waar de boom lag. Alleen hebben ze dit allebei niet onthouden. Gelukkig zijn de welpen niet voor 1 gat te vangen. We gaan op zoek, en uiteindelijk vinden we de 5 meter lange (dankjewel Petra) kerstboom.

Eenmaal terug bij het gebouw is het tijd voor wat limo bij het kampvuur. Martijn heeft z’n gitaar meegenomen en er worden een paar liedjes gespeeld. Vervolgens blijkt het dat onze eigen Bas ook een aardig deuntje op de gitaar kan pingelen. Harstikke fantastisch. Na een uurtje bij het vuur blijkt het dat het voor een aantal lijdingx te lang stil zitten is. Er wordt besloten nogmaals verstoppertje te doen, maar ditmaal moeten de lijdingx de kinderen zoeken. Extra motivatie voor de kinderen om zich echt goed te verstoppen. Na een uurtje wordt de volgende dag nog even voorbesproken. Jannick ( van de roverscouts ) speelt nog een aantal liedjes op de gitaar en dan is het voor de welpen tijd om naar bed te gaan. Op naar dag 2…..

Vanmorgen vielen bij de lijdingx de ogen van verbazing open. Waarschijnlijk was dat door een gebrek aan herrie vanuit de grote zaal. Om tien voor half 8 sliepen de meeste kinderen nog. Toen de lijdingx zo’n toen minuten later besloten om op te staan, werden de meeste kinderen ook wakker. De kinderen mochten voor zichzelf een goed ontbijt maken, want de dag zou lang worden. 

Toen het ontbijt op was, en de corveeploegen hun werk gedaan hadden, was het tijd om het terrein maar eens even in kerstsfeer te brengen. De gisteren ‘’gevonden’’ kerstboom werd met behulp van touwen (en de welpen die eraan hingen) recht getrokken. Vervolgens was het tijd om de kerststal bij de kerstboom op te bouwen.

Toen alles stond, en het terrein aardig was zoals het moest worden, werd nog maar een keer het inmiddels behoorlijk populaire verstoppertje gespeeld, gevolgd door een lunch bij het kampvuur. De lunch was lettersoep (er konder allerlei woorden met kerst gemaakt worden) met broodjes knakworst met mayo. Die mayoflessen moeten we de volgende keer alleen even aan een andere lijdingx geven, want het coördinatievermogen liet wat te wensen over. Johan, Iris en Bradley kunnen hiervan getuigen. Om ook nog enigszins aan kerstspullen voor in de boom te komen moest er handel gedreven worden, en wel in het bos. De op de lijst niet vermeldde, maar spontaan meegebrachte fietsen kwamen hier van pas.

We fietsten naar het bos in de buurt en daar startte het handelsspel. Na een kleine anderhalf uur begon de vermoeidheid van twee dagen kamp behoorlijk toe te staan. Besloten werd om iets vroeger terug te fietsen. Eenmaal bij het gebouw aangekomen, werd de film verschrikkelijke ikke aangezet. Terwijl de kinderen film aan het kijken waren, werd het eten klaargemaakt. De kinderen werd verteld dat ze goed moesten eten voor het avondprogramma, want dat zou intensief zijn. Na het eten was er nog een uurtje over voor verstoppertje in het donker, waarna de auto’s en chauffeurs voor de dropping arriveerden. De kinderen worden een aantal kilometer van het gebouw gedropt, en moesten vanaf de dropplaats terug naar het gebouw lopen. Bij de jongste kinderen verliep alles voorspoedig.

Bij de oudere kinderen waren enigszins problemen. Twee figuren (vermomde lijdingx), op een fiets, die we vlakbij het onland tegenkwamen, hadden besloten om te keren en deze groep te achtervolgen. De lijdingx van de groep kinderen zeiden al dat ze die figuren liever niet nog eens tegen zouden komen. Het tempo ging iets omhoog, de fietsers kwamen automatisch dichterbij. Het tempo ging nog iets omhoog. De fietsers bleven volgen. De laatste honderd meter naar het gebouw werden het snelst afgelegd. Voor sommige kinderen was deze dropping best spannend. Maar terug op het gebouw, en met een klein beetje uitleg, kon iedereen weer lachen.

Nog even snel tijd voor wat eten en drinken, dan is het ook voor deze kinderen tijd om naar bed te gaan, en bij te komen van een dag, maar vooral avond vol avontuur.

 Vanochtend bleek dat 2 dagen kamp er best in hakte. Waar gisteren de kinderen om half 8 pas wakker waren was het vandaag om half 9 nog steeds doodstil. Iedereen (inclusief lijdingx) sliep nog, behalve Justine. Gelukkig maar voor Thijs, want behalve dat Justine al wakker was, bleek ze ook bereid de deur voor hem te openen, anders had hij er niet in gekund. Toen om iets over half 9 Emiel en Martijn van de lijdingx ook wakker werden, vonden die dat het laat genoeg was en besloten iedereen die nog lag te slapen maar even wakker te maken.

Een laptop werd aan een paar speakers gekoppeld en even later denderde een fris en fruitig luchtalarm door de grote zaal. Toen iedereen eenmaal wakker was (koffie in combinatie met een luchtalarm doet wonderen!) werd er gezamenlijk ontbeten. Hamburgers werden verkozen boven croissantjes. Dus werden er hamburgers in een pan geslingerd en gebakken. Na het ontbijt kwam het grote opruimen van de zaal. De corveeploegen zorgde voor het opruimen van het ontbijt en daarna ruimde elk kind zijn eigen matras en dergelijke op. De grote zaal zag er weer spik en span uit. Dit gold niet voor de kerstboom. Die moest nog worden opgetuigd. Dus hobbelde iedereen lekker naar buiten, om de kerstboom op te tuigen.

Terwijl we nog bezig waren met het optuigen kwam de kerstman nog even langs. De kerstman had een goede oplossing voor het probleem dat veel welpen te klein waren om bovenin de boom ook te kunnen versieren: dan gooi je de kerstballen er toch gewoon in!. Hiervoor waren alle welpen meteen te vinden. Het kamp zat er echter bijna op en het was tijd voor een afsluitend spel met welpen en ouders. Na het stokdweilen van de vorige keer, was het nu tijd voor Hollandse Leeuw. Dat ging uitstekend, en vond iedereen erg leuk, op de scoutsvariant na.

Uiteindelijk was het tijd om in een kring af te sluiten en was het welpenkamp afgelopen.
Wij kijken terug op een ontzettend leuk welpenkamp. Iedereen die ons geholpen heeft, hartstikke bedankt (en welterusten;).