De dag begint erg mistig en met een dansje (oftewel Tijmen die over de camping ‘begin de dag met een dansje' loopt te blèren), maar we zien de zon moeite doen om door de mist heen te breken. Zou het dan toch nog mooi weer worden? Ja dus, na ongeveer een uur komt de zon echt door, yes toch het echte kampeer gevoel.
Ondertussen zijn alle kids wakker en ijverig de keukens aan het opbouwen. Het pionieren en vervolgens het ontbijt nemen de hele morgen in beslag. Harm en Marion zijn ondertussen boodschappen aan het doen en omdat het zulk lekker weer is ook maar gelijk kayakken regelen. Dit lukt allemaal wonderbaarlijk goed en om ca. 13.00 uur staan we aan de kant om in een bootje te stappen. Nog maar es benadrukken dat het geweldig weer is.
Iedereen zoekt een maatje uit en met tien kayaks gaan we de Ourthe af. Heerlijk relaxed met de stroom mee. 12 km varen voor de boeg. Af en toe wat stroomversnellingen en een geweldige omgeving. Echt een succes. Halverwege stoppen we om wat te drinken en snaaien en natuurlijk slaat Charlotte weer om en gaat kopje onder, op zich een prestatie in 30 cm diep water.
Koen, Charlotte en Tijmen proberen de overkant van de Ourthe lopend te bereiken. En jawel Koen gaat ook kopje onder door de stroming. We besluiten om weer verder te gaan.
Al vrij snel zijn we aan het eindpunt, volgens ons waren dit 12 Belgische kilometers, maar het was wel een hele mooie tocht. Wat ook een belevenis is is de terugreis per busje. De chaufeur lijkt wel 80 jaar en komt schuiffelend vooruit. Des te anders is zijn rijstijl, met bijna 120 km/u door de kleine weggetjes naar beneden. Das pas stoer en eng. Maar gelukkig overleven we allemaal dit avontuur.
Omdat de kayaktocht korter duurde dan gedacht besluiten we om te gaan barbecuen, elke patrouille krijgt een klein budget en ze moeten zelf in hun eten voorzien. In de kampkist zit een mini bbq die het ook nog blijkt te doen. Echt geslaagd. En natuurlijk waren de frikadellen ruim vertegenwoordigd.
Na een tijdje uitgebuikt te hebben besluiten we om een tocht dichtbij naar een kruis en wat Maria beeldjes te doen. De tocht heen is mooi en vrij stijl over een padje en een trap ca. 280 meter omhoog. Hijgend komen we allemaal (behalve Harm, die door zijn knie ging) boven en staan even stil bij het prachtige uitzicht en onze matige conditie. Wat een mooie omgeving hier en heerlijk die ruimte en al dat bos.
Tijmen ziet wel een leuk pad naar beneden en maant iedereen aan om hem te volgen. Natuurlijk doen we dat. Het ‘pad’ blijkt gevormd te zijn door de regen en we gaan zeer stijl dwars door alles heen de 280 meter naar beneden. Super spannend en leuk en natuurlijk maar een beetje gevaarlijk. Binnen 10 minuten zijn we beneden, volgens de campingbaas zouden we hier ruim 3 kwartier over moeten doen Iedereen vond het wel kikken en behalve dat Marion de laatste 5 meter ineens wilde doen is er niets raars gebeurd.
In ons kamp lekker vuur gemaakt en moe maar voldaan in de vlammen gekeken. De kinderen waren volgens ons wel moe, want geheel vrijwillig gingen ze een voor een hun tent in. Dit was een lekker en actief dagje.
